Zespół Aspergera bardzo często mylony jest z autyzmem. Rzeczywiście przypadłość tą można zaliczyć do Rozległych Zaburzeń Rozwojowych jednak podstawową różnicą w obu tych chorobach jest to, że w przypadku Zespołu Aspergera nie wyklucza on możliwości normalnego funkcjonowania w społeczeństwie.
W czym przejawia się Zespół Aspergera?
Podstawowym sygnałem, który jasno wskazuje na powody do niepokoju jest fakt wyobcowania dziecka. Chodzi głównie o to, że nie nawiązuje ono relacji z rówieśnikami, alienuje się, a nawet jeżeli podejmie próbę kontaktu z innym dzieckiem nie potrafi go utrzymać w dłuższej perspektywie. Ponadto dzieci cierpiące na Aspergera są żywo zainteresowane konkretną dziedziną i śmiało można określić to mianem granic absurdu. W związku z powyższym jeżeli dziecko posługuje się zbyt wyspecjalizowanym słownictwem jak na swój wiek, tworzy skomplikowane wielokrotnie złożone zdania, a towarzyszy temu monotonność wypowiedzi, to niewątpliwie rodzicom powinna zapalić się czerwona lampka.
W jaki sposób pomóc dziecku z tym schorzeniem?
Kluczowym jest poddanie dziecka terapii najwcześniej, jak jest to możliwe. Terapia dzieci przebiega z reguły z użyciem takich materiałów jak książki dla dzieci z zespołem Aspergera, na podstawie których uczy się je jak nawiązywać kontakty społeczne itp. Warto pamiętać o tym, że systematyczne i długotrwałe uczęszczanie na terapię jest niezwykle skuteczne, a w jej wyniku osoba z Aspergerem może normalnie funkcjonować w społeczeństwie oraz w życiu rodzinnym i zawodowym.